رونمایی رسمی از نسل جدید میتسوبیشی پاژرو اسپرت

برای گذر از بحران یکنواختی و کهنگی محصولات خود، سبک تازه و زبان طراحی جدیدی را برگزیده است. توجه بیشتر این شرکت به خودروهای کراس اوور و شاسی بلند با توجه به اقبال بیشتر مشتریان و گذر از محصولات خاص و پرهزینه‌ای چون لنسر اوولوشن، می‌تواند نشان از برنامه های جدید این شرکت ژاپنی باشد.

میتسوبیشی پاژرو یا مونترو یا شوگان، پرچمدار و گل سرسبد محصولات شاسی بلند این شرکت محسوب می‌شود. این خودرو را می‌توان بزرگ و سالار خودروهایی چون ASX و اوت لندر دانست. نسخه اسپرت پاجرو اما کمی از پاجرویی که می‌شناسیم فاصله گرفته است. این خودرو که اخیراً در تایلند رونمایی شده همان رابطه‌ای را با وانت تریتون دارد که تویوتا هایلوکس و فورچونر دارند.

پاجرو روی نسل دوم پلتفرم تریتون بنا شده است. این یعنی یک شاسی نردبانی با قابلیت‌های آفرود دارد و البته دارای سه ردیف صندلی برای 7 سرنشین می‌باشد.

تقریباً تمام قسمت‌های پلتفرم و شاسی از نو طراحی شده‌اند. در واقع این خودرو را نباید یک وانت مسقف شده دانست. طول پاجرو با 90 میلی‌متر افزایش نسبت به قبل به 4785 میلی‌متر رسیده و با 1805 میلی‌متر ارتفاع، 35 میلی‌متر کم ارتفاع‌تر از قبل شده است. عرض خودرو و فاصله بین دو محور نیز بدون تغییر مانده و به ترتیب 1815 و 2800 میلی‌متر می‌باشد.

طراحی ظاهری پاجروی جدید از سبک و سیاقی جدید بهره‌مند است. نوارهای کرومی پهن جلوپنجره تا چراغ‌ها کشیده شده‌اند و هواکش‌های سپر نیز با نوارهای کرومی دربرگرفته شده‌اند. چراغ‌های عقب نیز کاملاً منحصر به فرد بوده و به صورت عمودی طراحی شده‌اند که ممکن است همه سلایق را راضی نکنند. این طراحی می‌تواند باعث تمایز این خودرو از رقبایی چون فورچونر از تویوتا باشد.

فضای داخلی هم با شباهت بسیار زیادی به داشبورد و کابین تریتون طراحی شده است. تنها قسمت متمایز کننده آن با کابین تریتون، فریم و روکش درها می‌باشد. صندلی ردیف سوم نیز به صورت کامل‌تری نسبت به نسخه‌های نیمکت مانند فعلی طراحی شده است.

عایق‌بندی اتاق به نحو مطلوب‌تر باعث شده تا میزان سرو صدا و لرزش کمتری را در این خودرو احساس کنیم. موتور نیز ساکت‌تر شده است، در نتیجه شاهد آسایش و راحتی بیشتری در این خودرو هستیم.

در زیر کاپوت این نسخه، یک موتور 2.4 لیتری توربو دیزل MIVEC با 181 اسب بخار نیرو و 430 نیوتن متر گشتاور نهفته است. این موتور با یک گیربکس هشت سرعته خودکار جفت می‌شود که در نتیجه 17 درصد بهبود راندمان و کارایی در مصرف سوخت نسبت به مدل‌های پیشین را به همراه دارد.